18-05: De vlucht met Singapore airlines was erg goed, het toestel zat maar half vol en we zijn weer erg verwend. We hebben 2 uur de tijd gehad om op Changi airport rond te lopen en de winkels te bekijken (ha ha, alléén kijken en niet kopen, maar dat komt op de terug weg nog wel !), en zijn vervolgens verder gevlogen naar Jakarta. Onze chauffeur (Tatang) stond al op ons te wachten. We hadden de keus uit een korte route via de snelweg (4 uur) of een toeristische route. Hebben voor het laatste gekozen maar hebben maar de helft gezien, de man met de hamer kwam af en toe langs en we hadden dus regelmatig een nap-attack. De route ging via Bogor en vervolgens door de Puncakpas naar Bandung. Halverwege hebben we nog ergens geluncht, dat was géén culinair hoogstandje. Het was een kleffe tent met net zulke kleffe obers en het eten hield niet over, zie foto. Ja, zo zie maar weer hier in Indonesië hebben ze (zieke) Hollandse koeien, en zoals de Fransman zegt, it looks like shit (en zo smaakte het overigens ook) maar het goede nieuws is, we zijn er niet ziek van geworden. We zijn om ongeveer 17:00 uur in het hotel Savoy Homann in Bandung gearriveerd, prachtig mooi hotel en behoorlijk luxe kamers … prima dus.

19-05: ’s morgens vroeg op gestaan en na het ontbijt met onze bus richting de Tangkuban Parahu vulkaan gegaan. Deze vulkaan betstaat uit meerdere kraters waarvan er nog een aantal actief zijn. Na een rit van ca 2 uur aangekomen, en we moesten daar een gids nemen die ons zou begeleiden naar een actieve krater. Dit omdat er gevaarlijke gassen waren, en je dus niet op eigen houtje naar beneden mocht. We zijn met één gids begonnen, en na een paar meter lopen werden het er op eens tien. Die ene gids koste ons 350.000 Rp, dus we vroegen ons af of die andere gidsen later ook niet aan onze portemonnee zouden gaan trekken. We werden gerust gesteld het waren zogenaamde hulpgidsen.. net zo iets als hulp sinterklazen dus … maar later kwam toch nog zwarte piet uit de zak en probeerden ze ons alsnog een poot uit te draaien. Afgezien hiervan was het een hele belevenis en een prachtig mooi natuurgebied. Vervolgens zijn we richting de thee plantage/fabriek Walini. Gegaan. Dit was erg leuk om te zien, we zijn door de hele fabriek geweest en zo kon je dus zien hoe het vanaf de aanvoer tot uiteindelijk in de verpakking verwerkt werd. Vervolgens in deze fabriek thee gedronken, nog wat thee gekocht en foto’s van de plantage gemaakt. Daarna naar de magische warmwater bron in Ciater gegaan. Was ook erg leuk, we hebben een tijd in het water gezeten, maar zijn er niet echt door opgeknapt, zie foto. Was wel weer erg leuk om te ervaren dat je zelf de toeristische attraktie was, en ze foto’s van je wilden maken.

20-05: Vandaag stond in het teken van de tradities. Ons eerste bezoek ging naar een traditioneel dorp buiten Bandung. Aangekomen gingen wij onderhandelen met een “Nederlandse sprekende” gids, Sonny, een knappe man uit Borneo (Dirk en Hans vonden het een engerd). Het all- inpakket begon met een ritje met paardje en een wagentje (het arme beestje) langs de rijstvelden. Aansluitend op een bamboe vlot naar een eiland. Hier werden wij door kinderen opgewacht die ons natuurlijk weer iets wilden verkopen, maar zo zuinig als wij zijn, hebben zij van ons een lolly gehad. Dit eiland werd ook bezocht door een hele kudde schoolkinderen, die ons overigens als de hoofdattractie zagen. Op het eiland stond een hindoetempel en een graf van Mohammed de zoveelste…..In het oude dorp was een vrouwtje pinda’s aan het plukken van een struik die vers uit de grond kwam, en niet zoals gewend gewoon op de markt of bij AH uit het zakje (met of zonder zout). Daarna zijn wij uitgenodigd bij Sonny op de thee, gelukkig was de thee niet zo smerig als zijn bankstel. Hij had achter zijn huis nog een aantal vechtrammen staan, schijnt hier het lokale vertier te zijn, vergelijkbaar met hanengevechten en je schijnt er een hoop geld mee te kunnen verdienen. Ze zagen er overigens erg gevaarlijk uit. Op de terugweg naar Bandung werden wij verrast door overstroomde straten, kolkend water om ons heen, be cool man, (heb trouwens net twee whisky’s op, zodoende, je moet het maar met een korreltje rijst nemen). Daarna hebben we in Bandung een traditionele muziekschool bezocht. Hier werden oude instrumenten door kinderen bespeeld (Calung en Angklung, gemaakt van bamboe). Nu weer terug in het hotel en tijd voor een (twee, drie ..) Bintang biertjes. Tot de volgende keer.

This entry was posted on Wednesday, May 20th, 2009 at 5:36 pm and is filed under Java - 2009. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.